Cairns

Time flies when you're having fun! Zo ben ik 2 weken verder zonder iemand te laten weten wat ik hier allemaal heb uitgespookt. Omdat dat natuurlijk niet kan, bij deze een update.

Na mijn aankomst in Cairns, het regelen van alle benodigde dingen zoals een bank account en een Tax File Number en het uitslapen van mijn jetlag op een met palmbomen en kokosnoten bezaaid strand (zie foto's, Palm Cove), was het tijd om de dingen te doen die je gedaan MOET hebben als je in Cairns bent, te beginnen met een bezoek aan het Great Barrier Reef. De met flinke korting geboekte trip (het was nog steeds wel duur genoeg ;)) begon om half 8 's ochtends met het verzamelen op een luxe boot. Omdat het nogal flink waaide was ons aangeraden zeeziek-pillen te nemen. Ondanks het feit dat ik hier over het algemeen nogal sceptisch over ben en me afvraag in welke mate hier kan worden gesproken over het placebo-effect, was ik toch wel blij toen na een half uur op de golven hier en daar mensen groen aanliepen en de papieren zakjes tevoorschijn kwamen, terwijl ik al fluitend over het dek liep. De boot stopte op 3 locaties in het Reef, waarvan ik er op 2 gesnorkeld heb, en op 1 gedoken. Dankzij de onderwatercamera die we gehuurd hadden, kunnen jullie een indruk krijgen van hoe het eruit zag. Het was ontzettend mooi, ik heb alle vissen uit Finding Nemo voorbij zien komen. Tijdens de duik hebben we overgegooid met een zeekomkommer, en een mega-schildpad geknuffeld die op de bodem van de oceaan keihard lag te chillen (waar ik overigens ook een foto van heb gekocht!). Moe maar voldaan keerden we terug naar het hostel, om de dagen daarna toch maar weer te relaxen (het blijft wel vakantie natuurlijk) en de omgeving te verkennen.

Het volgende avontuur was een ontdekkingstocht door het regenwoud ten westen van Cairns, waar veel watervallen en vogelbekdieren te bewonderen zijn. Omdat ik er niet veel voor voelde om in mijn eentje door de jungle te struinen al giftige planten en enge beesten ontwijkend, besloot ik een tour te boeken, wat een schot in de roos bleek. De tour was genaamd de uncle Brian's tour, maar omdat uncle Brian recent vader was geworden, werden we rondgeleid door zijn cousin Brad, die de hele dag waarschijnlijk ongeveer 5 minuten zijn mond heeft gehouden en een wonderbaarlijk vermogen had tot het onthouden van namen. We werden gelijk bestempeld tot zijn family-for-one-day en hij reed ons naar verschillende locaties in het regenwoud, waar we in enkele meren en onder enkele watervallen konden zwemmen en vreemde beesten konden bewonderen. Zo ben ik bij de waterval (Millaa Millaa falls) geweest waar -jawel- de enige echte Peter Andre zijn clip van Mysterious Girl heeft opgenomen en heb ik real life vogelbekdieren gespot! Met enige voorzichtigheid allemaal natuurlijk, want in Australie leer je al snel dat het motto is 'If it's an animal or an pretty looking plant, don't touch it, because it will kill you'. De natuur is hier niet te vertrouwen... (maar wel mooi)

De volgende dag begon de roadtrip naar noordelijker gelegen regionen. Met een groep van 8 mensen (4 nederlanders, 2 ierse meisjes, een duitser en een zweedse) hadden we 2 auto's gehuurd, waarmee we in 4 dagen de jungle, Cape Tribulation (waar het regenwoud het great barrier reef ontmoet) en Port Douglas verkend hebben. Het was eem prachtige trip, en het duurde niet lang voordat ik doorhad dat Australie inderdaad een bijzonder dunbevolkt land is, waar je grote stukken kunt rijden zonder een mens tegen te komen. Op weg naar Cape Tribulation hebben wederom gezwommen in natuurwater bij de rotsen van Marreeba, waar we ook wallaby's hebben gevoerd (echt mega-schattig).Ook we een aantal keer gestopt voor overstekende beesten, waaronder cassowaries (geen idee wat de nederlandse naam is). Het hostel bestond uit een paar hutjes midden in de jungle, waar we binnen 5 minuten al de eerste mega spin in onze kamer hadden gespot. Ik heb daarna uit pure zelfbescherming van mijn nachtrust maar niet meer te veel rondgekeken in de kamer, hoewel het toen ik eenmaal in bed lag moeilijk was om enkele vreemde geluiden die uit de hoeken van de kamer kwamen te negeren. Op weg naar Port Douglas zijn we gestopt bij een uitkijkpunt vanwaar je de plek kon bewonderen waar Steve Irwing vermoord was door een pijlstaartrog en een meer met bijzonder blauw water. Na wat gechill op nog een bounty strand was het tijd voor een waar jungle feest (voor de liefhebbers van foto's, zie facebook ;)).

Sinds afgelopen vrijdag ben ik terug in Cairns, waar ik tot nu toe vooral weer heb gechilled en de laatste bankzaken etc heb geregeld. Hopelijk kan ik zo snel mogelijk afdalen naar zuidelijkere oorden, met een campervan of met de bus, ik hou jullie op de hoogte!

PS: de foto's van Singapore staan er ook op!